konstrukcja zbrojeniowa
Stal zbrojeniowa stanowi podstawowy element współczesnej technologii budowlanej, pełniąc rolę szkieletu konstrukcji żelbetowych. Metoda ta polega na strategicznym rozmieszczaniu prętów stalowych, znanych powszechnie jako zbrojenie, wewnątrz elementów betonowych w celu zwiększenia ich wytrzymałości na rozciąganie oraz ogólnej integralności konstrukcyjnej. Technologia łączy wytrzymałość betonu na ściskanie z wytrzymałością stali na rozciąganie, tworząc materiał kompozytowy, który doskonale sprawdza się pod względem obu tych właściwości. Pręty stalowe dostępne są w różnych średnicach i gatunkach, a ich powierzchnia zazwyczaj posiada żłobienia, które zapewniają optymalne połączenie z otaczającym betonem. Proces budowy wymaga starannego planowania rozmieszczenia zbrojenia, zachowania odpowiednich odstępów i pokrycia betonem, aby spełnić wymagania konstrukcyjne. Współczesna technologia zbrojeniowa wykorzystuje zaawansowane technologie powłokowe, takie jak powłoki epoksydowe czy ocynkowane, które zwiększają odporność na korozję i wydłużają okres eksploatacji konstrukcji. Metoda ta znajduje szerokie zastosowanie w budynkach, mostach, tunelach i projektach infrastrukturalnych, zapewniając niezbędną wytrzymałość i trwałość pozwalającą wytrzymać różnorodne obciążenia oraz warunki środowiskowe.